Δείτε τη θετική πλευρά. Χρόνια εμπειρίας έχουν φροντίσει να μην τρέφετε πραγματικές ελπίδες για το DLC μεγάλων παραγωγών. Ναι, μπορεί να θέλετε μια γεύση παραπάνω από ένα παιχνίδι που σας κέρδισε ή, έστω, γέμισε το χρόνο σας ευχάριστα, αλλά σπάνια έχει πολλά να πει ένα season pass ή ένα νέο επεισόδιο, ειδικά σε τίτλους που επιχειρούν να αφηγηθούν και κάτι εδώ κι εκεί. Και για να μη λέμε κι ό,τι ναι, κι η Ubisoft μια χαρά έχει φροντίσει ώστε να μην υπάρχει χώρος για τέτοιες ελπίδες γενικά.
Και ύστερα συνέβη το Hunted, το πρώτο από τα τρία μέρη του Legacy Of The First Blade, ένα DLC που λειτουργεί ως συμπληρωματική ιστορία στο Assassin’s Creed Odyssey. Ας ξεκινήσουμε με τα μπανάλ της υπόθεσης. Το Assassin’s Creed Odyssey: Legacy Of The First Blade – Episode 1: Hunted δεν φέρνει αλλαγές στο gameplay η αλήθεια είναι, οπότε αυτό που ξέρατε από το Assassin’s Creed Odyssey, αυτό θα συναντήσετε και στο Hunted και, λογικά, στο Legacy Of The First Blade γενικότερα.
Η ισορροπία είναι διαφορετική πάντως, αφού είναι συχνότερο φαινόμενο το stealth κι έτσι ξυπνούν κάπως και μνήμες άλλης εποχής της σειράς. Λογικό άλλωστε αφού το Legacy Of The First Blade, όπως φαντάζεται όποιος ακούει την ονομασία του, αναφέρεται στον πρώτο χρήστη της κρυφής λεπίδας που μέχρι και στο Assassin’s Creed Origins θεωρείτο αυτονόητη και σήμα κατατεθέν του franchise.
Η δράση εστιάζει στην περιοχή της Μακεδονίας, που ήταν ύποπτα άδεια στην κανονική ροή του παιχνιδιού, αναφέρεται όμως σε μια διαμάχη που εντοπίζει τη γέννησή της στην αυτοκρατορία της Περσίας και τη δολοφονία του Ξέρξη από τον Δαρείο. Ο πρώτος θεωρείται assassin βάσει του lore της σειράς και εδώ μαθαίνουμε περισσότερα για αυτόν. Βλέπουμε επίσης την εμφάνιση του Order Of The Ancients που θυμόμαστε από το Assassin’s Creed Origins.
Παραδόξως το ίδιο το επεισόδιο στέκεται ως αυτόνομη ιστορία, σίγουρα είναι η αρχή μιας μεγαλύτερης, δεν βασίζεται όμως σε cliffhanger για να κρατήσει το ενδιαφέρον για τη συνέχεια ζωντανό.
Υπάρχει επίσης η διάθεση να εξερευνηθούν μερικά ενδιαφέροντα νοήματα, με την κλασικά επιφανειακή, παρότι δραματική, ματιά της Ubisoft, ακόμη κι αυτή βέβαια έλειπε για καιρό από τη σειρά, είδαμε ψήγματά της στο βασικό παιχνίδι και τώρα μας δημιουργείται η υποψία ότι μπορεί να βασανίζεται, για αλλαγή, και προς τη σωστή κατεύθυνση η εταιρεία. Εξακολουθούμε να κρατάμε μικρό καλάθι βέβαια γιατί αρκετά έχουμε πάθει μέχρι σήμερα.
Το συγκεκριμένο DLC εντάσσεται οργανικά στο campaign, αφού δεν επηρεάζει τη ροή των υπολοίπων μερών της περιπέτειας και για αυτό γίνεται διαθέσιμο, χοντρικά, στη μέση της κανονικής ροής.
Εφόσον ο παίκτης έχει φτάσει σε επίπεδο 28 και έχει ολοκληρώσει το τμήμα που αναφέρεται στη Νάξο, μπορεί να ασχοληθεί με το Legacy Of The First Blade. Επιπλέον το level cap φτάνει πλέον στο επίπεδο 70 από εκεί που είχε μείνει κολλημένο στο 50, αλλά η σημαντικότερη προσθήκη είναι ένα νέο skill που, άπαξ και επενδύσει σε αυτό το παίκτης, φροντίζει για την άμεση εξαφάνιση κάθε πτώματος που αποτελεί «προϊόν» stealth kill. Με αυτόν τον τρόπο είναι δυσκολότερο να θορυβηθούν φύλακες και εχθροί γενικότερα, αφού δεν αφήνει ο παίκτης κάτι ύποπτο πίσω του.
Το skill αυτό λοιπόν κάνει ευκολότερο το stealth γενικότερα, αλλαγή που υπό άλλες συνθήκες θα θεωρούσαμε αυτονόητα αρνητική. Είναι τόσο παίδεμα όμως οι γενικευμένες μάχες που προκύπτουν σε ένα φρούριο άπαξ και εντοπιστεί ο παίκτης, δεδομένου και του scaling των αντιπάλων, που πολλές φορές ξέφευγε το μέτρο για λάθος λόγους.
Ίσως έτσι ασχοληθούν περισσότεροι με την ήσυχη προσέγγιση. Έτσι κι αλλιώς, διαφορετικά, θα έτρεχαν πανικόβλητοι μετά τον εντοπισμό τους, θα έβρισκαν ένα ήσυχο σημείο, θα περίμεναν λίγο και στο τέλος όλοι οι φύλακες θα ξεχνούσαν ότι δέχτηκαν εισβολή και βρήκαν πτώματα στη βάση τους.
Σε αυτόν τον παραλογισμό λοιπόν δύσκολο να θεωρηθεί ζημιά η ευκολία που προσφέρει το νέο αυτό skill που, σε τελική ανάλυση, μπορεί απλά να το αγνοήσει όποιος προτιμά τα πράγματα όπως τα έχει συνηθίσει τόσο καιρό.
Μετά την εκτέλεση 7 μελών του Order Of The Ancients, τη διάλυση δηλαδή ενός κλάδου μόλις της οργάνωσης, αυτό το μέρος της ιστορίας ολοκληρώνεται ουσιαστικά. Ναυμαχίες, μισθοφόροι, φρούρια και νέος εξοπλισμός δεν αλλάζουν την ουσία, ανακατεύουν όμως αρκετά την τράπουλα ώστε να βάλουν τον παίκτη σε λίγη σκέψη παραπάνω, καθώς παίρνει γεύση από κάτι που θυμίζει λίγο παραπάνω το παρελθόν της σειράς. Για καλό και για κακό.
